आपली सावली...

आपली सावली...
पण तिला आपली म्हणणं कितपत योग्य आहे हे मला नाही कळत...
ती सावली... ती आपली नसतेच मुळी... तिचं नातं सूर्याशी.. त्याच्या
प्रकाशाशी... सूर्य डोक्यावर आला की तीही आपल्या पायाखाली कुठेतरी लपून
बसते... आपल्याला चटके खायला एकट सोडून... अन सूर्य अस्ताला आला की ती आपले
पांग पसरते... आपण असतो त्यापेक्षा दुप्पट जागा ती व्यापते... मग तिला आपलं
म्हणावं तरी कसं... ती अंधारात आपली साथ सोडते म्हणतात... अरे पण मी म्हणतो
त्या अंधाराला का उगीच दोष... त्याचा गुणधर्मच तो... आणि सावली तरी नेमकी काय
हो... तो सुद्धा अंधारच... रंगीत सावली पाहिलीये का कधी !!
सगळा आपल्या विचारांचा अंधार...
शेवटी आपलं असतं कोण... कुणीच नाही... आपले आपणच असतो ... बस्स !!!!